تو مدرسه سعی میکردم صندلی آخر بشینم. تو زندگی هم…
صندلی آخر معنیش نه تنبلیه، نه خستگی، نه نا امیدی…
صندلی آخر یعنی احتیاط و منطق…
وقتی چند نفر اول سوالاشونو جواب دادن، تو میفهمی ریتمش چیه
وقتی زنگ خورد و چند نفر اول رفتن، اگه در رو سرشون خراب نشد تو هم میری
حتی اگه قراره فقط به چند نفر اولی که از در میان بیرون کیک خامه ای بدن و صندلی آخر گیرش نیاد…
از اولین نفری که که رفته بیرون و گرفته، کیک خامه ایشو میگیری، یه لگد میزنی در کونش و میگی: “تو زیادی زندگی رو جدی گرفتی”