وقتی یک نفر رو با عینک می‌شناسیدش و همیشه با عینک اون فرد رو دیده باشید، یک روز هم که عینک نداشته باشه، ذهنِ ناخودآگاه براش یک عینک می‌ذاره؛

لااقل در برخورد اولیه واسه من اینطوری بود.

این موضوع فکر میکنم در مورد بقیه اشیاء هم صدق میکنه، در واقع افرادی که فکر میکنن حافظه ضعیفی دارن و جابه جایی اشیاء در خونه رو متوجه نمیشن، میشه اینطور گفت که اونا ناخودآگاه قوی ای دارن و اون ذهن داره جای خالی مثلا یک ساعت روی دیوار رو با تصویری که از گذشته ازش داره پر میکنه.