ریچارد لینکلیتر
ریچارد لینکلیتر (Richard Linklater) کارگردان باهوش و مستقلی است که فیلم های خود را بر اساس باورهای شخصی اش می سازد. فیلم های او کمتر شبیه الگوهای مشابه فیلم سازی در هالیوود است بلکه در پی نمایش دغدغه های ویژه کارگردان هستند. به همین خاطر گرچه در طول حیات هنری اش فیلم های متنوعی ساخته است، اما به راحتی می توان مولفه های ثابتی را در مجموعه فیلم هایش یافت. این مولفه ها از عوامل ساخت فیلم گرفته تا تکنیک های سینمایی و یا حتی فلسفه پشت آنها به راحتی قابل تشخیص و ردیابی هستند.
از مهمترین فیلم های لینکلیتر میتوان به فیلم «پسرانگی» اشاره کرد که گرچه در سال 2014 به صورت رسمی وارد سینما شد، اما ساخت این فیلم بیش از 12 سال زمان برده است. در این فیلم لینکلیتر برای اینکه گذر زمان را در زندگی یک پسر نشان دهد، از مجموعه بازیگران ثابتی برای بازی در فیلمش استفاده کرده است. در واقع زمان فیلم به صورت واقعی می گذرد و بازیگران با گذشت فیلم واقعا رشد می کنند. تجربه ساختن فیلم در طول زمان تجربه اول سینماگران نیست، اما تجربه ای بسیار ناب و جدید است
کتاب ها و مقالات زیادی در خصوص سبک فیلم سازی، فلسفه ای که به آن باور دارد و روحیات حرفه ای او نوشته شده است. فیلم های او در زمره صنعت کلان هالیوود نمی گنجد چرا که اولا او در استودیوهای بزرگ هالیوود و با کمک مالی این صنعت فیلم نمی سازد. او اولین فیلم هایش را با بودجه شخصی و با کمک دوستان و آشنایانش ساخت و وارد ساختار پیچیده هالیوود نشد.
دومین دلیل برای جدایی لینکلیتر از هالیوود در خود آثارش نهفته است. فیلم های او مخاطب خاص دارند و از لحاظ سطح هیجان داستانی با فیلم های هالیوودی تفاوت فاحشی دارند. داستان های او قهرمان محور نیستند بلکه بیشتر مبتنی بر دیالوگ و یا کنش های طبیعی شخصیت ها ساخته شده اند. به همین خاطر از جلوه های ویژه، دکور خاص و یا گریم سنگین خبری نیست. با این وجود دیالوگ ها با وسواس زیاد نگاشته می شوند و شخصیت پردازی در سطح خوبی قرار دارد. دوربین در آثار او سنجیده حرکت می کند و از جلوه گری و خودنمایی می پرهیزد.
۱ دیدگاه
[…] به کارگردانی ریچارد لینکلیتر در مورد راک […]