شکست ناپذیر | ویلیام ارنست هنلی
«شکست‌ناپذیر» یا Invictus شعری است از ویلیام ارنست هنلی که برای اولین بار در سال ۱۸۷۵ منتشر شد.ویلیام هنلی در سن ۱۲ سالگی و بر اثر سل استخوان یک پای خود را از زیر زانو از دست می‌دهد. با این وجود او تسلیم نمی‌شود و زندگی فعالی را در پیش می‌گیرد تا جایی که ورود به دانشگاه آکسفورد تنها یکی از موفقیت‌های او را تشکیل می‌دهد.
متن شعر
در فراسوی این شب تیره که مرا دربرگرفته
به سیاهی مغاکی میام دو قطب
برای روح شکست‌ناپذیر خود سپاسگزار خدایانم
در شرایط طاقت‌فرسا و در فرود چنگال شرایط
نه پا پس کشیده‌ام و نه بلند گریسته‌ام
زیر پتک سرنوشت
سرم گرچه خونین اما قد برافراشته ام
فراتر از این مکان خشم و اشک
نیست جز هاله‌ای از وحشت سایه‌ها
و با وجود گذر سال‌های زندگی
در من اثری از ترس و وحشت نیست
این گذرگاه تنگ و تاریک و پیامدهای تقدیر را
واهمه‌ای نیست
من ارباب سرشت و سرنوشت خویشم
من ناخدای روح خویشم
ویلیام ارنست هنلی
