آشپزی رو اتفاقا دوست دارم با اینکه خیلی کم آشپزی میکنم. وقتی قراره آشپزی کنم، مثل بجا آوردن یه آئین مقدس، با دقت به جزئیات و تمام مراحلش توجه میکنم. با سبک خاصی برش میزنم و اندازه ها و مقادیر باید دقیق باشن. دوست ندارم کسی حین کار، دخالت و حتی کمک کنه چون شکل هم زدنش هم مهمه. بعد، از آرامشِ آماده شدنش لذت میبرم و وقتی میخورمش، اعتماد به نفس میگیرم. به نظرم به این بخش از وجودم بی توجهی شده.
برای همین، غذای هر کسی رو نمیخورم، نمیتونم بخورم. اگه حتی حین آماده شدنش حاضر نبوده باشم، با دیدن خود غذا و چشیدنش میفهمم طرف چقدر حسشو گذاشته برای درست شدنش. و برای اونایی که حسشونو گذاشتن، احترام ویژه ای قائلم.