دیدی گاهی فرصتی پیش می‌آد که آدم در لحظه تصمیم می‌گیره کاری رو انجام بده؟ و می‌ده

من خیلی ادعا دارم توی این موضوع که برای خودم روتین بسازم و بعد اون روتین رو بِشکنم. اعتراف می‌کنم اون حسِ عزت نفسی که بعد از فارغ شدن بهم دست می‌ده با هیچی قابل مقایسه نیست. (باز خودش این یه روتینی شده، گیری افتادیم خلاصه) اما می‌خوام بگم انسان تا آخر عمرش اگر بابت “قدرت اختیار” (که نسبت به بقیه زنده‌ها داره) شکر گذار باشه، کَمـِه.