موضوعات بی‌ربط 2 | ساحل رامسر، عکاسی، استعداد، استمرار

موضوع اول؛ ساحل رامسر

اولین بار که توی سریال خط قرمز اون پسرارفتن رامسر، عاشق این شهر شدم؛ به نظر من زیباترین لوکیشن‌‌های کره زمین محل‌هایی هستن که تلاقی کوه، جنگل و دریا رو دارن.

امروز برای اولین بار اومدم اومدم این شهر؛ طراوت وعطر مطبوع هواش، اون نمِ شرجی بودنی که روی موهام و صورتم ایجاد شده -مثل وقتی که یک کرم مرطوب کننده رو روی صورتت خالی کرده باشی-برام بهشت رو تداعی می‌کنه. شهرهای ساحلی کلا جذابن، استانبول ترکیه هم همین ویژگی‌های رامسر رو داشت.

موضوع دوم؛ عکاسی

از زمانی که اولین گوشی دوربین دارم که یک K310 سونی اریکسون بود رو خریدم تا وقتی یک NIKON 5300 خریدم 15 سال زمان برد. هیچوقت به عکاسی به عنوان یک شغل حرفه ای فکر نکردم اما همیشه عکاسی برام یک سرگرمی جالب بوده، زمان‌هایی که از دریچه دوربین به دنیا نگاه می‌کنم، سعی می‌کنم زیباترین تصویر ممکن ثبت بشه تا بعد با دیدن‌ش کیف کنم و بتونم احساس اون لحظه رو مجدد به یاد بیارم و زندگیش کنم. یا وقتی می‌خوام از دوستام عکس بگیرم سعی می‌کنم بهترینِ خودشون رو بهشون نشون بدم.

شاکرم از خلق دوربین؛ عکس ها اگر بتونن مارو خوشحال کنن، پس ارزشش رو داشتن که ثبت بشن.

موضوع سوم؛ استعداد و استمرار

من به این نتیجه رسیدم آدم برای یادگیری هر مهارتی احتیاج به استمرار داره نه استعداد. در واقع من فکر میکنم آدمایی که استمرار دارن استعداد رو میسازن. مثلا خودم؛ نوشتن در مورد موضوع هایی که بهم ربط دارن با استمرار باعث شده من بتونم نوشته های بی ربط روهم بهم ربط بدم. ?

به عنوان یک فرمول استمرار باعث ایجاد عادت میشه و عادت باعث ساخت باور میشه… و وقتی باورها ساخته بشن آدم میتونه با صرف کمترین انرژی روی دوش باورهاش بشینه و سواری بگیره.

پی نوشت: تازگی دوباره اومدم رامسر، هنوز همونقدر جذاب بود.