هیجان طلبی

هیجان یا Extreme برای من معنای پیچیده ای نداره؛ همین که هروز از خواب بیدار باشم و برای انجام ساده ترین روتین هام حرکت کنم، به تعریف خودم هیجان‌ش رو دارم. اما خب می‌شه هیجان و هیجان طلبی رو در سطح عمیق تری هم بررسی کرد.

آیا تا به حال شنیده‌اید که کسی را به عنوان هیجان‌طلب توصیف کنند؟
اصلاً آیا تاکنون در مورد خودتان صفتِ هیجان‌طلبی را به کار برده‌اید؟

متمم در درسی (+) به این موضوع پرداخته بود(البته موضوع درس چیز دیگری‌ست و این مفهوم در حاشیه توضیح داده شده)

در نگاه اول چنین جمله‌ای معنای بسیار واضحی دارد: هیجان‌طلبی احتمالاً به این معناست که یک فرد از روند روتین و تکراری زندگی لذت نمی‌برد و در جستجوی تجربه‌های تازه است.

حالا به این سوال فکر کنید: آیا هیجان طلبی یک صفت مثبت محسوب می‌شود؟

پاسخ دادن به چنین پرسشی چندان ساده نیست. ممکن است برخی این صفت را مثبت و برخی دیگر منفی بدانند.

با کمی جستجو می‌توان دید که یکی از نخستین کسانی که به مفهوم هیجان‌طلبی پرداخته است فردی به نام ماروین زاکرمن است.زاکرمن تلاش کرده هیجان طلبی یا Sensation Seeking را به شکلی علمی، دقیق و قابل اندازه گیری، تعریف کند. زاکرمن در مطالعاتش توضیح می‌دهد که هیجان خواهی را می‌توان ترکیبی از چهار مفهوم (Concept) مختلف دانست:

هیجان طلبی به وسیله حرکتهایی که ایجاد ترس و وحشت می‌کنند (مانند چتر بازی، بانجی جامپینگ، صخره نوردی‌).
هیجان طلبی به وسیله رفتارهای مخرب (مانند الکل، مواد مخدر، تخریب اموال عمومی، رابطه جنسی متنوع غیرمطمئن).
هیجان طلبی به وسیله تجربه فرصت‌های جدید (مانند مسافرت و موسیقی جدید و هنر و هر نوع جستجوی کم ریسک فضاهای تازه).
هیجان طلبی برای فرار از لحظات خسته کننده (دیدن یک دوست قدیمی، تماس گرفتن با کسی، قدم زدن در خیابان، قطع ناگهانی برنامه‌های عادی زندگی).

زاکرمن بعد از بررسی کامل جنبه‌های مختلف هیجان طلبی، این مفهوم را چنین تعریف می‌کند:

جستجوی تجربه ها و احساس‌هایی که متنوع، تازه، پیچیده و شدید باشند؛ حتی پذیرش ریسک‌های مالی، فیزیکی، اجتماعی و قانونی برای این تجربه‌ها.

همونطور که متوجه شدید هیجان طلبی رو نمی‌شه صفت بدی دونست کما اینکه همه انسان ها کمی ازون رو در خودشون دارن. با این تعریف من در این دسته بندی قصد دارم موضوعاتی که هیجان زده ام می‌کنم رو بیشتر بررسی کنم و بشناسمشون.